Το βιβλίο εξετάζει την ανάπτυξη του «θεάτρου των ιδεών» στην Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού. Η σοβαρή δραματουργία της εποχής εκφράζεται μέσα από τη δραματουργική αυτή κίνηση και τάση, η οποία μπόρεσε να συγκεράσει, περισσότερο ή λιγότερο δημιουργικά, τις ιδεολογικές, κοινωνικές, πολιτικές, αισθητικές, λογοτεχνικές και θεατρικές ευρωπαϊκές επιρροές με την εμβάθυνση στην ελληνική παράδοση και στον λαϊκό πολιτισμό. Συγγραφείς του είναι βασικοί εκπρόσωποι του δημοτικισμού, της αστικής ως επί το πλείστον και προοδευτικής διανόησης της εποχής, με πρωτοπόρους τον Γρ. Ξενόπουλο, τον Γ. Καμπύση, τον Ν. Καζαντζάκη, τον Π. Χορν, τον Σπ. Μελά, τον Π. Νιρβάνα, την Κ. Παρρέν και τον Ρήγα Γκόλφη. Τα έργα κινούνται από τον νατουραλισμό μέχρι τη στρατευμένη σοσιαλιστική δραματουργία.